دو قطره آب که به هم نزديک شوند، تشکيل يک قطره بزرگتر ميدهند...
اما دو تکه سنگ هيچگاه با هم يکي نمي شوند !
پس هر چه سخت تر و قالبي تر باشيم، فهم ديگران برايمان مشکل تر، و در نتيجه امکان بزرگتر شدنمان نيز کاهش مي يابد...
آب در عين نرمي و لطافت در مقايسه با سنگ، به مراتب سر سخت تر، و در رسيدن به هدف خود؛ لجوج تر و مصمم تر است.
سنگ، پشت اولين مانع جدي مي ايستد.
اما آب... راه خود را به سمت دريا مي يابد.
در زندگي، معناي واقعي سرسختي، استواري و مصمم بودن را، در دل نرمي و گذشت بايد جستجو کرد.
....................................................................
گاهي لازم است کوتاه بيايي.
گاهي نميتوان بخشيد و گذشت.
اما مي توان چشمان را بست و عبور کرد...به مانند آب.
گاهي مجبور مي شوي ناديده بگيري...
گاهي نگاهت را به سمت ديگر بدوز که نبيني؛
ولي با آگاهي و شناخت ...
وآنگاه بخشيدن را نيک خواهي آموخت..